در حال بارگذاری ...
شنبه 6 اردیبهشت 1404
nus.ac.ir

ویژه برنامه پاتوق عاشقانه شهدایی

.

گزارشی از برنامه اجرا شده برای ویژه برنامه پاتوق عاشقانه شهدایی

دلنوشته های دختران دانشجو درباره شهدا که طی مراسمی برای حضار این دلنوشته ها قرائت شد. 2 اردیبهشت 1404

                                                                 برخی از این نوشته ها را در ادامه می خوانید:

الف) عنوان:  قرار عاشقی

  • شهید جان...

  • گاهی دلم می‌خواهد بنشینم روبرویت،

  • برای چند دقیقه فقط...

  • نه از دنیا بگویم، نه از سختی‌ها...

  • فقط از دلتنگی بگویم،

  • از اینکه میان این همه شلوغی،

  • دلم هوای دل‌پاک تو را کرده،

  • تو که لبخندت برای رضای خدا بود،

  • و رفتنت برای ماندن من...

  • کاش این قرار عاشقی،

  • یک‌بار دیگر هم تکرار می‌شد...

ب ) عنوان:    دخترانه‌ترین دلتنگی

 

شهیدِ بی‌نام و نشان...

دختر بودن یعنی دل‌تنگ قهرمان شدن،

دل‌تنگ مردی که هیچ‌وقت ندیدی‌اش،

اما حسش می‌کنی در دل‌دلِ پرچم‌ها،

در بغضِ بی‌صدا کنار مزار ساده‌ات.

من دخترم، نه با اسلحه،

که با اشک و دعا ادامه می‌دهم راهت را...

تو جنگیدی تا من امروز روسری‌ام را محکم‌تر ببندم،

تا لبخند بزنم بی‌ترس از هیچ‌کس،

و با صدای بلند بگویم:

"من دختر یک شهیدم، حتی اگر نسبتی در کار نباشد..."

 

ج) عنوان:  از پشت شیشه‌های دلتنگی

 

شهید جان...

گاهی وقت‌ها، دلم را می‌برم گوشه‌ای خلوت،

می‌نشینم و از تو می‌نویسم.

نه تو را دیده‌ام، نه می‌دانم کجای این خاک پاک خفته‌ای...

اما دلم با تو آشناست،

با همان نگاهی که پر از اخلاص بود،

با همان بغضی که وقت وداع جا ماند گوشه‌ی قاب عکس مادر.

من از نسل تو نیستم،

اما تو از جنس آرزوهای منی.

تو رفتی تا امروز من،

با خیال راحت بنویسم، بخندم، زندگی کنم....

کاش بدانی هنوز هم دخترانی هستند

که دلشان برای لبخندهای تو تنگ می‌شود،

برای صدای الله‌اکبر تو،

برای آن سربندهایی که بوی بهشت می‌داد.

تو نباشی، اما یادت هست...

در میان همه‌ی این شلوغی‌ها،

دلم گاهی فقط تو را کم دارد.

 

د) عنوان: دختر امروز، مخاطب دیروز

 

ای شهید مهربان...

شاید ندانی دختری در این عصرِ پرهیاهو،

نشسته و برایت دل می‌نویسد.

نه برای آن‌که دیده باشدت،

بلکه چون دلش گم شده در مسیر نگاه تو.

من دختر همین نسلم،

اما روحم گره خورده به صداقت نسل شما.

تو رفتی و ما ماندیم،

اما هر بار که پرچم بالا می‌رود،

هر بار که عکس شهیدی بر دیوار می‌نشیند،

دل ما می‌لرزد...

که نکند از مسیر تو دور شده باشیم.

تو با خونت، خط کشیدی دورِ باورهایی که نباید فراموش شوند.

تو رفتی تا ما بفهمیم "عزت" ارزان نیست.

شهید جان...

بمان کنار دلمان،

تو هنوز هم برایمان قهرمانی.